Sucre

Coca bladeren
Coca bladeren worden vooral veel gebruikt in Peru en Bolivia, in Chili zijn ze verboden en mogen ook de grens niet over. Coca bladeren worden ontdaan van het steeltje en een groot deel van de nerf en dan stoppen ze de bladeren een voor een in hun wang, net als een hamster. Ze hebben nog stukjes samengeperste groente of kruiden waar ze een klein hapje van nemen en die stoppen ze ook in hun wang zodat het zich kan mengen met de bladeren, Dit schijnt een sensationeel gevoel te geven, we hebbn dit niet zelf geprobeerd. Dit goedje houden ze wel 3-4 uur in hun wang zodat ze er uitzien als een hamster. Coca bladeren helpen goed om de hoogte goed te kunnen verdragen en ze horvn dan niet te eten en veel minder te drinken dan wij moeten doen.


Dag 15
Vandaag vertrekken we Potosi en gaan we met een bus op weg naar Sucre. Een rit van een kleine 3 uur. In Sucre willen we dezelfde middag nog 2 dingen doen. Een bezoek brengen aan de begraafplaats en het museum La Casa de la Librtad waar de onafhankelijkheid van Bolivia is getekend. Helaas blijkt het museum maar tot 12 uur open en gaat deze pas over 2 dagen weer open en dan zijn we al weer weg.

Na een wandeling door het keuke plaatsje bezoeken we dus de begraafplaats in de hoop nog iets mee te krijgen van de fesitviteiten rond allerzielen. Een begraafplaats in Bolivia ziet er anders uit dan bij ons omdat de doden niet onder de grond maar boven de grond 'begraven' worden. Je krijgt hierdoor rijen met 'flatgebouwen' . Dat is een veel indrukwekkender gezicht en doet wat ons betreft veel meer eer aan alle overledenen. Zoals we bij ons een steen op het graf leggen wordt hier het raam waarmee het graf wodt gesloten peroonlijk gemaakt. Er blijft een nis over waar wat persoonlijke dingen ingezet kunnen worden. De famile heeft de sleutel en kan zo als enige bij deze persoonlijke spulletjes. Opvallend was dat we ook nog een klein afgesloten deel tegen kwamen waar joden lagen die tussen 1933 en 1945 zijn omgekomen. Hier hebben we nog geen verklaring voor gevonden, mogelijk joodse Bolivianen die in die tijd in Europa werkten.


Dag 16
Vandaag een vrije dag die we gebruiken om wat musea te bezoeken, de foto's bij het verslag te plaatsen en nog even door het stadje te wandelen.

We eten 's middags bij restaurant Amsterdam dat als vrijwilligersproject 7 jaar geleden is opgezet door een Nederlandse. We treffen het dat de Nederlandse aanwezig is en kunnen nog even meekijken op welke wijze zij Nederlandse les geeft aan een Boliviaanse vrouw die binnenkort naar Nederland gaat.

NB. De meeste hotels hebben hier WiFi. Met het mnni tabletje dat we onlangs op marktplaats kochten kunnen we daar ook veelal vanaf het hotel het verslag maken. Voor het plaatsen van de foto's moeten we echter naar een internetcafe. De foto's hobbelen dus een beetje achter de tekst aan. We hebben gisteren bij de diverse verlagen weer wat foto's geplaatst.