Tempels en vissen

We planden vandaag een rustig dagje, maar de werkelijkheid liep weer iets anders.

We starten vanochtend met een ontbijt bij een plaatselijk eettentje. Een panini met bacon en toast met honing plus 2 kopjes koffie voor maar 8 euro voor 2 personen. Het plan was vandaag een aantal tempels te bezoeken zoals de Ginkaku-ji (bijgenaamd het zilveren paviljoen), Hakusa Sonso tuin, de Eikan- Do Zenrin-ji tempel, de Nanzen Ji tempel en de Konchi-in tempel en uiteraard liepen we over het filosofenpad, al moesten we er wel veel moeite voor doen om deze te vinden (waarschijnlijk weer een bordje verdwenen). Helaas regende het vandaag een beetje, maar ieder nadeel heeft zijn voordeel. Door de regen zijn de kleuren van de bladeren allemaal wat krachtiger.

Van dat zilveren paviljoen kunnen we alleen maar zeggen dat het zilver er misschien ooit op gezeten heeft, maar dat het nu gewoon grijs is. Er was een mooie tuin bij, mogelijk was dat de Hakusa Sonso tuin, want die hebben we niet kunnen vinden. De Nanzen-ij tempel staat als mooiste bekend, maar daar zijn we het niet mee eens. Wij vonden de Eikan-do Zenrin-ji tempel mooier. We moeten wel zeggen dat we een klein beetje tempel-moe beginnen te worden. Ook het museum hadden we op ons pad tegen moeten komen, maar zagen het niet. Mogelijk was het gesloten.

Onderweg ontmoeten we aantal Australiërs die met een cruiseboot aan het reizen waren. We dronken wat koffie en daar liepen we tegen een jong stel aan uit Dordrecht. Dat leverde dus allemaal weer leuke gesprekken op. Omdat we vandaag een kort programma hadden en dus tijd over hadden, kwamen we vanochtend op het idee om vanmiddag naar Osaka te gaan. Door alle ontmoetingen bleken we minder tijd over te hebben dan gedacht, maar besloten we toch naar Osaka te gaan. Op het station wilde we eerst nog iets eten, maar een tentje snel vinden lukte niet echt, maar na even in de wachtrij te hebben gestaan wisten we toch binnen te komen bij een sushibar. Mieke blij, heel blij!!!

Het feit dat wij om 15:00 uur hebben besloten om nog naar een andere grote stad te gaan is een heel groot compliment voor het openbaar vervoer in Japan. Wij wilden in Osaka 2 dingen zien, het aquarium en het zogenaamde “Time Square” van Osaka, het uitgaansgebied. En wij dachten dat dat in 4 uur wel te realiseren was.

Wij gingen dus met de Shinkansen trein naar Osaka. En daarna de metro naar het aquarium van Osaka, hier hadden we goede verhalen over gehoord. Deze is maar liefst 8 verdiepingen hoog. En het meest bijzondere aquarium van Japan. Veel aquarium bakken waren meerdere verdiepingen hoog zodat je steeds een vissen op een ander niveau kon bewonderen. Sommige zwemmen immers liever boven en anderen juist liever onder.Heel bijzonder waren ook de aparte aquariums (of aquaria voor de taaltechneuten onder onze lezers) waarin ze de wereld van de kwallen lieten zien. We hebben genoten van het aquarium en van de vele bijzondere vissen die we daar zagen. Walvishaai, hamerhaai, dolfijnen, zeeleeuwen, otters, kwallen, krabben en nog vele andere kleine vissen, teveel om op te noemen.

Aansluitend namen we weer de metro en bezochten we Dotonbori, dit is het uitgangsgebied van Osaka en tevens ook veel karaokebars en bordelen. Dit gebied noemt men ook de Time Square van Tokio. Immens druk, veel fel verlichte neon reclames en overal eettentjes. Bij de meeste tentjes kun je alleen afhalen en de mensen stonden bij de tentjes in de rij. Uiteraard besloten ook wij daar te gaan eten. Inmiddels al weer aardig moe kozen we uiteraard voor een tentje waar je even kon zitten. Een goed eetentje. Alles vers en de oesters werden zo uit het aquarium gevist, St .Jacobsschelpen lagen in piepschuimbakken. Dit is nou wat je noemt verse vis. Wij hebben deze reis vaak sushi, maar ook sashimi gegeten en daarmee dus rauwe vis en we hebben ons nergens zorgen gemaakt over de versheid. Zelfs niet op een markt. In andere landen is er geen haar op ons hoofd dat er aan denkt om verse rauwe vis te eten, laat staan op een markt, dat is vragen om problemen.

Na het eten vervolgden we onze terugreis. Deze keer hadden we wel wat moeite met de juiste exit te vinden. Jullie moeten je voorstellen dat deze stations zo groot zijn dat dezze het best te vergelijken zijn met Schiphol. Kies de verkeerde exit en dan ben je de klos. Nog even een wijntje gekocht bij de supermarkt en toen was het toch weer 20:15 toen we bij het hotel aan kwamen en flink moe.

Wat ons opvalt

We kennen allemaal de deuren die automatisch open gaan op het moment dat je bij een winkel voor de deur staat. Met de huidige energie crisis niet zo slim. In Japan zijn de deuren semi automatisch. Sta je er voor dan moet je heel licht op de deurhendel drukken en pas dan gaat hij automatisch open. En dat is vooral ideaal bij de kleine koffietentjes, daar is zo weinig ruimte dat er altijd wel een tafeltje met een stoel bij de uitgang staat. Bij iedere beweging van een klant zou dan de deur open gaan en dat is heel irritant en zo’n knop biedt dan uitkomst. We denken dat klimaatoverwegingen hier geen rol spelen. Heel veel dingen zijn nog in plastic verpakt. Zo kochten we van de week een pak koekjes en wat bleek ieder koekje in de zak was weer apart verpakt in een plastic zakje.