Dag 4 Tokyo

Antwoorden op gestelde vragen:

*De reisorganisatie is Sawadee (21 dagen)

Dag 4

Na een ontbijtje namen we de metro naar Shinjuku.

Opnieuw trokken we deze dag ons eigen plan. Ons eerste doel was een bezoek aan de Keizerlijke tuinen Shinjuku Gyoen. Hiervoor moesten we overstappen van de trein op de metrolijn op het grote station met 18 uitgangen. Eén bordje weg en de toerist is helemaal los, maar uiteindelijk heeft men ons goed de weg gewezen. De keizerlijke tuinen zijn werkelijkprachtig en zeker in deze bloesemtijd een plaatje voor het oog. Het weer was weer Hollands dus de paraplu moest af en toe uit. Het blijft wel lastig om een foto te maken zonder mensen er op. Jullie kunnen vast wel die taferelen bij bv De Zaanse Schans. Heel veel Japanners willen zich zelf op de foto zetten met die prachtige bloemen of andere dingen. Het lijkt een soort bewijsdrang “kijk eens, ik ben er echt geweest”

Na het park pakten we een wandelroute op uit een van de Japanse reisgidsen. Die route bracht ons bij de Taisoji Tempel met een grote boeddha en de Hanazono schrijn. Dit zijn twee hele oude gebouwen waar in de loop der tijd allemaal huizen omheen zijn gebouwd, het blijft apart zo’n stukje geschiedenis midden in een moderne wijk.

Daarna besloten we als tegenhanger ook nog even een paar warenhuizen te bezoeken.

Het warenhuis wat we bezocht hebben was ontzettend groot met zeer luxe artikelen, maar ook heel veel food producten. Het was een combinatie van de bijenkorf in het kwadraat en een luxe Sligro.Er waren wel 8 verdiepingen met meerdere restaurants waarvan sommige zelfs heel luxe waren. Wat een prachtige dingen, niet alleen kleding maar vooral ook de foodartikelen waren prachtig. We liepen ook tegen een kraampje aan met Hollandse Chocolade producten. Toch wel leuk als Kaaskop.

Het was lunchtijd en dus zijn we naar de 7^e verdieping in het warenhuis gegaan en hebben we heerlijk gegeten in dat luxe restaurant, maar het was goed betaalbaar. Voordat we aan tafel mochten moesten we eerst onze spullen afgeven. Toch wel een beetje eng. Daar zit toch veel in dat we even niet kwijt willen raken. We bestelden een gerecht omelet met rijst, garnalen en tomatensaus en een spaghetti bolognese. Het werd allemaal voor onze neus klaar gemaakt. Super de luxe eigenlijk. Een van de hulpjes was garnalen aan het schoonmaken. Dat ging in werkelijk in zo’n traag tempo dat ze misschien maar 30 garnalen per uur wist schoon te maken. Maar te hoge loonkosten zijn hier kennelijk nog geen probleem, belangrijker is dat er geen spoortje van het darmkanaal meer te vinden is.

Na de lunch pakten we de metro naar Shibuya.Wat een drukte hier weer en niet eens inspitstijd.Werken die mensen nooit? We bezochten uiteraard nog even het beeld van Hachiko op. Jullie kennen waarschijnlijk allemaal het verhaal van dat hondje dat iedere avond zijn baasje van de trein ophaalde. Het baasje ging dood en het hondje begreep het niet. Tot zijn eigen dood bleef het hondje ieder avond terug komen om zijn baasje op te wachten.Van dit verhaal is een mooie film (Hachi) gemaakt met Richard Gere in de hoofdrol.

Daarnaast ligt het drukste kruispunt van Tokyo. En om dat goed te bekijken hebben we even koffie gedronken bij Starbucks. Vanaf de 2^e verdieping heb je een goed overzicht op dat kruispunt. Je ziet van 4 kanten auto’s komen ener zijn 5 zebrapaden. Het ene moment mogen de auto’s rijden en even later zie je op alle zebrapaden tegelijk mensen lopen. Op het drukste moment van de dag steken er wel 3000 mensen per keer over. Zo druk was het niet toen wij er waren, maar het was evengoed erg indrukwekkend.

Hierna hebben we weer een wandelroute uit onze reisgids gemaakt. Een stukje door een winkelstraat en vervolgens het Yoyogi-park in. Dit park staat bekend om de artiesten (amateurs) die graag hun kunsten vertonen en om de vele mensen die graag samen komen op het grasveld. De artiesten waren er niet, maar wel veel mensen die op het gras zaten. In de zomer zal dit wel anders zijn, maar je kunt nu eenmaal niet alles hebben. Wij zijn nog steeds erg blij met de bloesem, deze was amper te vinden in dit park overigens.

Na het rondje park zijn we naar de Meji schrijn gewandeld. Dit is weer zo’n mooi stukje voorbeeld van een oud gebouw waar nu geen huizen maar een heel park omheen is gebouwd. Onderweg naar de Meji schrijn kwamen we een stellage van wijnvaten tegen allemaal gevuld met wijn uit de bourgogne (Frankrijk) en daar tegenover allemaal vaten met sake omhul met stro. De wijn en sake gebruiken ze bij speciale gelegenheden bij de Meji tempel. Ze hielden daar dus wel van een feestje.

Het volgende doel van de wandelroute was het Ota museum, maar deze bleek gesloten. Jammer. We vonden het wel genoeg voor vandaag en pakten ergens een biertje. Onderweg zagen we een leuke Sushi bar met allemaal van die schoteltjes op een lopende band. Daar gingen we dus heen voor het avondeten. Vooral voor Mieke een feestje.

Ons verslag lijkt misschien wat uitgebreid, sorry daarvoor. Maar wij gebruiken dit later om ons fotoboek te maken en op deze manier vergeten wij niets.

We sluiten voortaan ons verhaal af met een leuk dingetje in de Japanse cultuur dat ons is opgevallen.

Alle mannen boven de ca 25 jaar of ouder lopen in een blauw of grijs kostuum met stropdas. En ook de dames kleden zich niet bepaald kleurrijk. Toch zijn voor hen wel kleurige kleding te koop, maar kennelijk alleen voor feestjes. En spijkerbroeken zie je hier sporadisch.