Dag 6 - Yudanaka

Vandaag voor het eerst met de groep op pad naar een nieuwe locatie. Wanneer je met het ov reist geen feest, in de spits 21 man met bagage de metroin te krijgen. Maar in Japan gaat het allemaal zeer gestructureerd. Om te beginnen staat er op het perron aangegeven waar de deuren van de metro komen en als de metro binnenkomt stopt hij ook precies daar waar de deuren staan aangegeven. Je sluit je links of rechts aan bij het rijtje mensen dat de metro in wil. Je wacht eerst het moment af dat iedereen is uitgestapt en de mensen tussen de wachtende rijen zijn doorgelopen en gaat er dan pas in.

Fons had dit gelezen en toen we met de trein in Nederland hadden gereisd het tafereel in Nederland gade geslagen van mensen die er gelijk in en uit de trein willen. Hij plaatste op een rustige toon de opmerking tegen een paar mensen die persée de trein in wilde voor dat wij er uit waren gestapt, "als je iedereen eerst even uit laat stappen gaat het misschien sneller". Nou het scheelde niet veel of hij was in elkaar geslagen.

Enfin allemaal de metro in, maar vol is vol. Je wilt echter niet in je eentje achter blijven. Dus een beetje duwen dan kon Fons er nog net in. Toen de deur dicht ging zat zijnvoet nog tussen.de deur. Dus moest hij nog even extra duwen om ook de die voet binnenboord te krijgen.Waren die Japanners duidelijk niet blij mee. Bij de eerste halte moesten er mensen uit. Fons dacht ze passeren me wel, maar de druk vanuit de mensen die uit de metro wilde was zo grootdat hij de metro werd uitgeduwd. Gelukkig geen probleem, want dan sta je automatisch vooraan in de rij om weer in te stappen.

Op het metrostation Tokyo stapten we over op de Shinkansen trein. Na 1,5 uur een overstap bij Nagano op een volgende trein begon de groep meteen herinneringen op te halen, weet je het nog : “Timmertje, Timmertje wat doeje nou?” En de reisleider maar steeds tellen of iedereen er nog wel was. Tja een groepsreis met een bus is veel relaxer.

Bij de eindhalte werd de bagage alvast met busjes weggebracht en gingen wij lopend naar Snow Monkey Park toe. In dit park leven 160 Japanse makaken. Het bijzondere aan deze makaken is dat zij gebruik maken van de onsen (heetwaterbronnen). Het is helemaal niet natuurlijk dat apen een warmwaterbad nemen, maar zij zagen het mensen doen en zijn het dus ook gaan proberen. En sindsdien doen ze dit dagelijks meerdere keren. Vooral in de winter als het erg koud is schijnen ze echt te genieten van het warme water.

We hebben ongeveer twee uur tussen de aapjes gelopen en zijn vervolgens naar ons ”hotel” gelopen. We overnachten in een ryokan, een traditioneel Japans pension. Dus geen gewone bedden maar Futons (een Japans bed) op Tatami matten. De muren zijn van rijstpapier, dus erg dun. Verder moesten wij beneden meteen onze schoenen uitdoen en vervangen door sloffen. Als je boven in je kamer naar het toilet gaat moet je eerst speciale toiletsloffen aandoen. Dus een hoop regeltje. In dit dorp kunnen wij zelf ook naar de onsen gaan, er zijn er totaal 9 onsen in het dorp. Ons hotel heeft er zelf ook die 2 privé. Dat zijn warmwaterbaden ( 40-42 graden). Het lijkt heel wat, maar het eigenlijk best wel commercieel. Zo hebben we wel internet

Weetje van de dag :

In Japan wordt er met auto's links gereden, maar ook voor de voetgangers zijn er speciale regels. De voetgangers lopen over het algemeen links tenzij het anders is aangegeven. Dit gaat soms fout omdat wij toeristen eigenlijk automatisch rechts lopen en simpelweg vergeten om links te gaan lopen. Maar vandaag op weg naar de makaken liepen we langs een ravijn aan de linkerkant en toen gebeurde er ineens iets heel opvallends. Japanners gingen ineens rechts lopen om het ravijn te vermijden en de toeristen gingen juist weer links lopen om maar niet langs dat ravijn toe hoeven wandelen. Zo zie je maar weer, niets veranderlijker als een mens.