Dag - 12 Huis ten Bosch

Antwoord gestelde vragen.

Allen - Zoals door Lucy opgemerkt was het jaartal in eerste instantie niet correct. Is inmiddels gecorrigeerd.

Ben, onze reisleidster is iemand die 2 keer per jaar met een groepsreis mee gaat en niet altijd Japan. Ze spreekt ook geen Japans. Daar is op zich niets van te zeggen, maar levert dan niet dat extra plusje op waar jij op doelt.

Gert-Jan bedankt voor de tip. Beide staan op ons lijstje voor morgen

Nog even terugkomend op ons verslag van gisteren.Wanneer je geconfronteerd wordt met de gevolgen van de inzet van een kernbom op gewone burgers dan is dat op dat moment aanleiding voor boosheid. Had men dat ook niet kunnen bereiken met een normale bom en is dit niet een staaltje ver pissen. We denken op z'n moment ook nog even terug naar wat we in Vietnam hebben gezien waar ook grove middelen werden ingezet. Uiteraard is wat Japan zelf gedaan heeft beslist niet goed te praten cq zeer te veroordelen. Het is ons gevoel van het moment. Dus vergeef ons.

Dag 12

Niet uit heimwee zijn we vandaag op bezoek geweest in Huis ten Bosch. Het was wel een discussiepunt. Wel of niet. Er was immers een treinreis van 2 uur voor nodig, maar je brengt niet iedere dag een bezoek aan de koning. Het is toch iets unieks wanneer in een ander land delen van jouw land worden nagebouwd. Huis ten Bosch is een samenraapsel van ongelooflijk knap nagebouwde Nederlandsebouwwerken hetgeen als Nederlanderstoch ook erg kitsch aanvoelt. Tja zelfs het Nederlandse weer werd gekopieerd. Dat had wat ons betreft echt niet gehoeven. Dat had wel het voordeel dat het erg rustig was. Het is een mix van een attractiepark en Madurodam op realistische schaal. Maar de Japanner dacht wel “we gaan niet ook nog Nederlands eten” Dus een snackbar of patatkraam zal je hier niet vinden. Een hamburger wel maar dan wel Japanse stijl of een yakitori.

We verbleven er al met al een uurje of 5 en keerde vervolgens weer terug naar Nagasaki. Waarmee de dag gelijk om was. In de trein zat Fons met zijn benen over elkaar en een japanner die de trein uit wilde gaan stootte per ongeluk tegen zijn uitgestoken voet. Hij draaide zich om en maakte drie buigingen en bleef zich maar excuseren. Terwijl Fons dacht : ik stak toch mij voet uit, dus.

Het was inmiddels steeds harder gaan regen, dus snel naar ons hotel en vervolgens op naar een eettentje. Gelukkig kwam we Bart en Henny tegen die gisteren bij een goed tentje hadden gegeten en daar vanavond weer heen wilde gaan.Dus schoven we graag aan. Een deel van het eten konden we zelf bereiden op de grill en uiteraard nam Mieke toch nog wat Sushi.

Wat ons opvalt

Het is best lastig om in Japan eten te bestellen, alle menukaarten zijn in het Japans immers. Maar vaak kan je toch wel een Engelse menukaart krijgen met allemaal plaatjes van de gerechten. En dan kom je er samen wel uit, handen en voeten of wijsvingers in dit geval.

Het wordt nog leuker als je via de computer kan bestellen. Je selecteert eerst de taal en vervolgens kies je een submenu, bijvoorbeeld soep, sushi, vlees, vis, zeevruchten, drank, desserts, bijgerechten. Je kiest wat je wilt eten en klikt het aan en daarna klik je op bestellen. En even later komt het eten eraan. Wil je meer dan ga je opnieuw bestellen. Zo ontzettend simpel, dat zou in Nederland ook best wel een vooruitgang kunnen zijn in sommige restaurants, maar het is ook wel weer erg onpersoonlijk.