Dag 15 Mount Aso

Vandaag naar Mount Aso. Dat is een actieve vulkaan in het centrum van Kyushu die voor het laatst uitbarstte in 2021. De oude caldera van Aso behoort tot 's werelds grootste, met een diameter van maximaal 25 kilometer en een omtrek van meer dan 100 kilometer. In het midden van de caldera staan de actieve vulkanische toppen van de berg, waaronder Mount Nakadake , waarvan de spectaculaire krater toegankelijk is voor toeristen.

Je moet wel wat geluk hebben met het weer. Soms kun je er niet heen vanwege de giftige gassen. We hadden geluk, we mogen wandelen en het weer was goed. Dus vertrokken we rond 9:00 uur naar het station van Aso om vandaar uit met de shuttlebus te gaan naar ons vertrekpunt. Bij het vertrekpunt kwam de zwavelgeur je al tegemoet. In aanvang leek het een simpel mooi pad om te lopen, niets aan de hand dus. Maar dat werd al snel anders, grote rotsblokken en rood grind. Er moest flink geklommen worden. Je moet vooral letten op je stappen in het rode grind. Bij het grindheb je weinig grip en glij je makkelijk weg. Voor de helft van de groep reden om voor een iets korter en minder intensief traject te kiezen. Naar boven werd het steeds kouder en het begon ook steeds harder te waaien. Het was een pittige, maar mooie wandeling. Fons had zijn bergschoenen thuis gelaten, hij vond die dingen teveel ruimte in nemen. Dat was eigenlijk niet zo verstandig, maar er waren meer mensen die deze keuze hadden gemaakt. Vooral bij het afdalen moest je daarom even extra oppassen. Drie mensen gingen onderuit. Gelukkig waren het over ‘t algemeen wat schaafwondjes, maar één van de wandelaars had een gat in haar broek en wat bloed. Op de terugweg begon het steeds meer te waaien, het zand vloog je om de oren. Maar iedereen wist weer safe het startpunt te halen. Vervolgens was de vraag of we nog een ander deel van een andere route zouden oppakken. Men had ons gezegd dat deze op dit moment niet zo mooi was, omdat al het groen was weggebrand. Over een maand zou het weer prachtig zijn. We besloten daarom daar niet heen te gaan, maar wel naar het punt terug te lopen waar we op de bus naar het station van Aso waren gestapt. Was het allemaal volgens de regels waarschijnlijk niet, want twee keer maakte we het hek van een weiland open om door te kunnen lopen. De koeien vonden het gelukkig prima.

Uiteindelijk bleek de wandeltocht 18 kilometer te zijn geweest. Of we het morgen gaan voelen. We gaan het zien[e-1f60a]

Even een douche om het zweet en zand uit te spoelen en vanavond weer in de Yukata (kimono) naar het diner.

Het diner was weer zeer uitgebreid. Allemaal schaaltjes en vraag ons niet wat er allemaal in zat. Soms lekker en soms....

Wat ons opvalt

In veel koffietentjes/restaurants waar je bij een buffet moet bestellen of je maaltijd pakken staat aangeven dat je eerst een zitplaats moet reserveren voor je gaat bestellen. Hoe doen ze dat? Ze zetten hun tas op een vrije stoel en gaan vervolgens naar het bestelpunt dat veelal uit zich van de tas ligt. Wij denken dan 'oef dat zou ik nooit doen''want die tas ligt er straks vast niet meer' .Maar hier kan het gewoon.