Op weg naar Jinka

Zoals jullie gemerkt hebben is er weinig tot geen contact geweest omdat we in het zuiden nergens WiFI hadden. Alleen de lunch bood ons soms gelegenheid, maar dan kort en over het algemeen een traag netwerk.

Het verslag 'weer wifi' bleek niet volledig. Dat is nu hersteld.

Als inhaalslag volgen er nu wat verslagen snel achter elkaar.

Op weg naar Jinka.
Vandaag mochten we tot zeven uur uitslapen, maar iedereen was al veel eerder in de weer.
De tassen moeten weer ingepakt. Na een ontbijtje met roerei vertrekken we naar Jinka.
Onderweg stoppen we nog bij een markt. Heel slim zien we twee gedeeltes op deze markt. Een toeristisch deel aan het begin van de markt met hoofdsteuntjes, kralen etc en een markt voor de locals.
We merken als snel dat de prijzen vrij hoog zijn en er regelmatig nieuwe auto's met Europeanen en Amerikanen stoppen. Het marktje is kennelijk in trek
We zien twee mooie houten beelden, man en vrouw van de hamar-stam die we wel zouden willen kopen. Gewoonlijk komen we met de deal rond voor 50% van de vraagprijs. Maar deze keer wil het niet lukken. We gaan tot 60% en geven het dan op.
Er komen nog wat " bemiddelaars" op ons af met teksten als " wanneer je broek er nu bij doet dan denk ik dat ik.....
Als zouden we het willen we kunnen niet bij de bagage
Dikwijls komt men je toch nog achterna wanneer ze zien dat je echt weggaat, maar deze keer niet. Dus blijven de beeldjes achter in Ethiopië.

We drinken nog wat voordat we weggaan. Bij de auto zien we dat de chauffeur bezig is een aantal kippen in een reserveband die op het dak ligt vast te zetten. Het is de aankoop van onze kok. Het blijken 7 hanen te zijn.
Vanavond eten we dus haan. Erg bizar dat de beestjes levend boven je hoofd op het dak in de brandende zon zitten en je weet dat ze vanavond verorberd zijn.
(Marianne Thieme zou beslist eens naar dit land moeten gaan ).
Gelukkig duurt de rit maar 30 minuten en weten enkele hanen nog wat geluid voort te brengen.

Het dorpje Jinka ziet er troosteloos uit. Er wordt aan een nieuwe weg gewerkt en dat geeft veel troep en stof.

Morgen was het plan om naar de Mursi te gaan. De Mursi kenmerkt zich door de schotels die de vrouwen in hun lippen dragen. Er ontstaat wat discussie over dit bezoek.
Het inbrengen van schotels in de lip was heel langzaam aan het verdwijnen. De jonge kinderen (men begint vanaf je 15e je lip op te rekken nadat ze hier een snede in gemaakt hebben) wilde dit niet meer en er ontstond zelfs een trend om de lippen via een cosmetische ingreep weer te herstellen.
Echter het toerisme heeft hier verandering in gebracht. Men ziet hier weer brood in. Het in feite geen 100% cultuur meer maar een makkelijke manier om geld te verdienen. Voor het toerisme is een apart dorpje ingericht. Ze hebben door dat de toeristen graag veel kleur en show zien. Daarom worden en allerlei dingen bij gehaald die geen direct raakvlak meer hebben met de stamcultuur. Iedereen wil op de foto, maar wel voor geld. Ze dragen zelfs rolletjes met wisselgeld bij zich zodat er snel zaken gedaan kan worden. Vooral wanneer er drank bij komt kunnen zij nog wel eens agressief worden
We hebben bij Dorze gezien hoe het zou moeten en kunnen maar ook gezien bij de cerenomie en de Dasanachstam waar het heen gaat. 75% van onze groep besluit dan ook om de tocht naar Mursi ( 2 uur heen en 2 uur terug) niet te maken en te kiezen voor een bezoek aan de Ari-stam.
Uiteraard hadden ook wij graag een mooie foto gemaakt van een dame met een schotel in haar lip maar hebben nu ook de keerzijde hiervan gezien en zullen dan ook in ons fotoboek voor de compleetheid een foto zetten van internet