Bukittinggi

We hebben besloten om eens niet met de groep mee te gaan omdat de groep slechts een gedeelte van het programma ging doen dan wat wij in gedachten hadden.

Ook Els en Robin (moeder en zoon) gingen liever een eigen programma volgen en dat bleek goed aan te sluiten op wat wij wilden. Dus we besloten om samen te gaan deze dag.

Als eerste gingen we een wandeling maken door de Ngarai Canyon van 5 km.

Na de entree was het erg zoeken waar de Canyon begon. En per ongelijk kwamen eer uit bij de Japanse tunnel uit de 2e wereldoorlog. Je kunt er gewoon door heen lopen. Geen wegwijzering, dus hielden we het een paar gangen voor gezien. Op naar de Canyon. Dat was weer zoeken. We volgden een pad langs het water. Hier had recent het water heel hoog gestaan en daardoor kwam je van alles tegen zoals slipper, aanstekers en heel veel plastic. Het eindigde bij een brij die over het water hing maar geen vervolg kreeg. Fout dus. We spraken een visser met wie we een praatje hadden (Handen en voeten) Wat ging hij doen? Vissen. Zijn tas ging open en hij liet zijn visspullen zien. Ok, maar die canvasrollen dan die hij meedroeg? Was hij misschien ook een kunstenaar?. Nee dat waren zijn gebedsrolletjes.

We liepen weer geheel terug en vonden een nieuw pad,dat bleek het juiste pad. Heel veel trappen totaal ruim 4 kilometer lang. Een slim mannetje probeerde nog entree geld van ons te krijgen, maar daar trapten we niet in. We kwamen een paar locals tegen, maar geen enkele tourist.

We hadden gerekend om ca 2 uur te moeten lopen, maar het ging veel sneller

Hierna gingen we het dorpje Koto Gadang bekijken. Dit dorpje is erg klein, maar staan bekend als zilverstadje. We bekijken een zilver werkplaats waar ze prachtige dingen maken van zilver. Met heel fijn zilverwerk maken ze een koets met paard en prachtige sierraden.

Hierna gaan we met de taxi terug naar Bukittinggi om daar nog het een en ander te bekijken. We treffen een enthousiaste chauffeur die ons graag de hele middag wil rondrijden en we besluiten dit aan te nemen.

We beginnen bij de Jan Gadang, een karakteristieke klokketoren die midden in het centrum staat. Hier vlakbij is een markt waar we uiteraard ook een kijkje nemen. Deze markt is niet zo spectaculair als de markt die we een paar dagen geleden zagen, ier zijn veel non food kraampjes en ook veel van hetzelfde. We zijn hier snel op uitgekeken. Inmiddels is het tijd voor een lunch en onze chauffeur weet wel een leuk adresje waar hij zelf ook graag komt. Hij heeft niets teveel gezegd, het is een interessante menukaart, maar we doen allemaal wat voorzichtig en kiezen voor soep en een lekker sapje. Het restaurant heeft twee verdiepingen en we besluiten op het toproof te gaan zitten. Hier hebben we een geweldig uitzicht. Helaas kunnen we de vulkaan niet goed zien omdat er te veel wolken zijn, maar het blijft prachtig. Een geweldige locatie om te gaan lunchen, dit hadden we zelf nooit gevonden.

Na de lunch gaan we naar het Army museum. In dit museum wordt kleding, communicatie-apparatuur en wapens getoond die gebruikt zijn in de diverse oorlogen waar Indonesië mee te maken heeft gehad. Helaas stond er meestal geen Engelse tekst bij zodat je behoorlijk moest gissen naar wat er bedoelt werd.

Hierna laten we ons afzetten bij Fort de Kock. Hier nemen we ook afscheid van onze chauffeur want de rest kunnen we goed lopend doen.

Dit is ooit een Nederlands fort geweest, maar alleen de vestigingswal staat er nog en de kanonnen. Je kunt wel goed zien dat je vanaf het fort een goed uitzicht rondom had in 1825. Inmiddels is er natuurlijk heel veel gebouwen bijgezet zodat het vrije uitzicht er nu niet meer is. Vanaf fort de Kock kan je via een loopbrug doorsteken naar de dierentuin. Uiteraard hebben we daar ook even rondgekeken. We hebben oa de Sumatraanse tijger gezien, diverse slangen, een helmcasuaris, indische olifant, honingbeer en diverse apen.

Middenin de dierentuin staat het folklore museum Rumah Adat. Hier kan je muziekinstrumenten, klederdrachten en historische wapens. Men had ons al eerder aangesproken met de vraag of ze een foto mochten maken, maar in de dierentuin waren met net beroemdheden. We zijn zeker 30 keer op de foto gegaan. Al je met de een klaar was stonden er al weer drie anderen klaar.

Hierna wandelen we via Fort de Kock terug naar ons hotel wat daar vlakbij ligt.

Al met al was dit een zeer geslaagde dag en het was ook wel eens lekker om niet met zo'n grote groep op pad te zijn.