Batavia stad of wel Jakarta

En ja inderdaad, Mieke moet beter opletten want dan gebeuren er minder ongelukken. Vandaag het verband er af gehaald zodat er even lekker een douche genomen kon worden. We schrokken toch enorm van hoe de voet eruit ziet. Na even oefenen is het verband er toch maar weer omgegaan zodat de voet iets meer steun heeft.

Vandaag hebben we ervoor gekozen om ons eigen programma te gaan lopen.

Het programma van de reisleider was ook leuk, maar omdat alle musea om 15:00 sluiten kon je daar uiteindelijk niet meer heen en daarom vonden we ons eigen programma beter bij ons passen.

We begonnen met een tuktuk die ons naar de haven bracht en daar aangekomen werden we meteen opgevangen door een man die steeds maar riep van Kom, Kom. Het bleek dat hij een boot had en hij wilde met ons 30 minuten door de haven varen. Dit werd dus een heel erg leuk boottochtje waar bij we zelfs een komodo varaan hebben gezien, alhoewel dat vermoedelijk een andere soort varaan was, maar dat moeten we nog even goed uitzoeken aan de hand van de foto die we hebben gemaakt.

Daarna liepen we naar de vismarkt, hiervan was alleen het gebouw nog over. De echte vismarkt is verplaatst naar een andere locatie. Maar hier konden we nog wel de Menara Syahbandar bewonderen, een overblijfsel van de Nederlandse kolonisatie. Immers is heel Jakarta in eerste instantie door de Nederlanders gebouwd en heette toen Batavia.

Hierna wisten we weer een tuktuk te regelen die ons richting het oude Batavia centrum bracht. Hier hebben we als eerste het Wajang museum bezocht, heel interessant. Er is een bijzondere grote verscheidenheid aan wajangpoppen te zien in dit museum, ieder met een eigen karakter.

Vervolgens gingen we naar het Serajah Jakarta Museum, over de geschiedenis van Jakarta. Onze interesse ging vooral uit naar de Nederlandse periode van Jakarta, maar ook het stenen en bronzen tijdperk werd hier beschreven. Eerlijkheidshalve moeten we zeggen dat we hier snel aan voorbij gegaan zijn.

Als je het museum uitgaat kom je vanzelf uit op het grote plein van Batavia. Het is een groot plein met allemaal indrukwekkende gebouwen rondom. Het stadhuis, de raad van justitie, de handelsmaatschappij, het station, de kerk (is nu het Wayang museum) en nog een aantal gebouwen die we niet bij naam weten. Thuis nog maar even uitzoeken, want de plaatselijke VVV kon ons ook niet aan een foldertje helpen.

Terwijl wij op het plein stonden om het geheel te bewonderen, alle mooie gebouwen, de ruimte, de grappige gekleurde opa-fietsen. etc. werden we aangesproken door een lokale man. Hij wist erg veel te vertellen over Batavia en even later bleek dat hij de architect van Batavia was. Hij was al 5x in Nederland geweest om een seminar bij te wonen, eigenlijk was dat een bezoek om bij Nederlandse organisaties geld los te krijgen om Batavia op te knappen of om verloren gegane historie op te graven of te herstellen. Zo is het stadhuis helemaal opgeknapt en slechts 26 dagen geleden weer opengegaan, wat een mazzel. Maar ook hadden ze ontdekt dat er 6 meter onder grond nog een oude tramlijn lag, hiervan is een klein stuk opgegraven en omhooggehaald. Deze ligt nu onder een glasplaat met een korte uitleg erbij. Aan Nederland is gevraagd of er nog een oude tram uit 1930 beschikbaar was en dat is dus zo, deze gaat dus binnenkort naar Jakarta.

Het volgende project wordt het renoveren van het oude station, Akzo en Unilever hebben hier geld voor beschikbaar gesteld. En zo proberen ze de oude sfeer van Batavia te behouden en dat lukt heel erg goed. Het is een erg fijn plein om even rustig rond te lopen en te genieten van alle mensen die daar aanwezig zijn en zich ontspannen.

We hebben zeker een uur met deze man gesproken, heel interessant.

Met hem bespraken we ook dat het ons opviel dat we zo enthousiast ontvangen worden (ook vandaag weer op de foto) terwijl je op basis van ons verleden ook kunt voorstellen dat ze boos op ons zijn. Volgens de man zijn de meesten niet kwaad op Nederland, omdat ze ook zien dat Nederland hen ook veel goeds heeft gebracht. Nederland heeft niet alleen oorlog gevoerd, maar ook iets opgebouwd in die 350 jaar. De boosheid is volgens hem vooral gericht op Japan. Zij hebben in 4 jaar veel ellende veroorzaakt en niets goeds gebracht,

Na de lunch wilden we een moskee, kathedraal en de Willemskerk bezoeken, maar we voelden ons niet zo lekker en zijn teruggegaan naar het hotel. Even lekker uitrusten voordat we gaan dineren.

Het diner is weer een verhaal apart. Het restaurant van het hotel had een Sahbu Shabu op de kaart staan. En dat leek ons wel wat. Het is beste te omschrijven als chinees fondue. Groenten, vlees en vis dat je in de hete bouillon moest garen. Uiteraard wijntje erbij. En dat allemaal voor iets meer dan 30 euro.