Laatste dag Lalibela

We vertrekken 7.30u voor een rit van 1,5 uur in kleine busjes naar de kerk Yemrehanna Kristos
De weg is hobbelig maar de omgeving maakt veel goed.
Het kerk is gebouwd in een natuurlijke grot. Om de grot te bereiken moeten we eerst nog even wat klimwerk verrichten. Het is een van de best bewaarde van de laat axumite kerken en is vernoemd naar de in de 12 eeuw levende Zagwe priester, koning en heilige.
Het kerkje is opgebouwd uit laagjes van hout en steen. Het steen is vervolgens gepleisterd en wit geschilderd. Het is een bedevaartsoord waar priesters heen kwamen om te sterven. Hun beenderen zijn dan ook te bewonderen. Voor de heilige Yemrehanna is een stenen graf gemaakt. Deze is omwikkeld met kleurige doeken. Het brengt je geluk wanneer je drie keer rond zijn graf hebt gelopen. Hoewel we hiervan niets geloven hebben we de drie rondjes toch maar volgemaakt. We kunnen wel stellen dat met al die toeristen en pelgrims je voor Yemrehanna niet kunt spreken van een laatste rustplaats.

De lunch bestaat deze dag uit een sandwich die door de reisleider voor ons is meegenomen. We nuttigen ons brood onder een gigantische vijgenboom. En hoe het mogelijk is weten we niet, maar in korte tijd staan er allemaal jonge kinderen om ons heen. Misschien wisten ze wel dat het lunchpakketje voor een normale eter veel te veel was. Dus werd hetgeen wij over hielden door de gids keurig verdeeld onder de kinderen.

Aansluitend rijden we terug naar Lalibela om onze kerkentocht van gisteren voort te zetten.

We bezoeken een viertal kerken. Deze keer waren de kerken binnen mooier dan de kerken die we gisteren bezochten. Plafonds zijn soms zeer mooi uitgewerkt en deuren en kozijnen uit hout gesneden. Ook de schilderingen hebben een prachtige kleur. Het is maar goed dat we ooit ons strikdiploma hebben gehaald, want voordat je de kerk in mag moet je eerst je schoenen uittrekken. Met de ervaring van gisteren kijken we soms eerst even om een hoekje voordat we onze schoenen uit trekken. Maar o wee als je met je voet op de drempel staat...
We bezoeken onder andere Bet (huis van) Mikeal, Bet Debra Sina, Bet Golgota en Bet Maryam. Tot nog toe mochten de vrouwen steeds mee de kerk in en ook alle ruimtes bekijken. Bij Bet Golgota mogen de vrouwen wel het eerste deel van de kerk in maar het tweede deel niet. En dat is nu net de ruimte waar 7 apostelen uit de muur zijn gehakt.
We zien bij Bet Maryam (kerk van Maria) nog een soort vijver. Hier worden onvruchtbare vrouwen tijdens het Ethiopisch kerstfeest 3x ondergedompeld. De vijver zit vol met kroos terwijl het toch maar een paar dagen geleden kerst is geweest. Dus wordt dit ritueel niet uitgevoerd of zijn vrouwen tegenwoordig allemaal vruchtbaar. Als we zo om ons heen kijken geloven we in de laatste optie.

We gaan voor ons avondeten naar Ben Ababa. Dit restaurant is zeer luxe voor Ethiopische begrippen. De eigenaren zijn een Schotse dame en een Ethiopiër.
Het restaurant ligt op een fantastische plek, met een geweldig uitzicht en is zeer modern van vormgeving. Het doet ons wat vormgeving en inrichting betreft denken aan een mix van Gaudi en Manrique). Ons eten bestond uit Schotse shepards pie, Tipp ( geroosterd vlees) en een pannenkoek met fruit. Het was heerlijk en we dachten we doen eens gek en bestellen er ook nog een wijntje bij. De rekening? Zestig euro voor 18 personen. Dat moeten we maar vaker doen.

Foto's van de camera uploaden is geen optie dus probeer ik af en toe voor jullie een fotootje te schieten met de tablet.