Weer WiFi

Zaterdag 24 januari
Acht uur. We verlaten Arba Minch en gaan op weg naar Konso.
De bevolking van Konso is wereldberoemd door hun bergterrassen ( het best vergelijkbaar met rijstterrassen) die gebruikt worden voor de landbouw. Ze verbouwen bv katoen, sorghum en mais. Om die reden staan ze ook op de werelderfgoedlijst van Unesco. De bevolking van Konso is herkenbaar aan hun kleding. De mannen dragen korte broeken die van een dikke stof is gemaakt ( in Afrika kom je nergens anders mannen in korte broeken tegen ) en de vrouwen dragen witte wijde rokken waar bovenaan, vanuit de taille als het ware nog een strook over de taille valt. Zowel in de taille als de onderhand is met een keurige strook rand afgewerkt.
Onderweg weer het bekende tafereel van op de wegen lopend vee. We komen ook nog wat bavianen tegen. We stoppen nog even bij een boom die vol hang met bijenkorven.
We overnachten in tukul hutten. Dat zijn ronde met riet bedekte huisjes. Het ziet er allemaal goed verzorgd uit.

We bezoeken een konsodorpje ( clan). Er wonen 9 families in dit dorp. De huizen hebben rieten puntdaken en op deze puntdaken staat een grote aardewerk pot ( andere maken de vogels het riet kapot). De omheining van basaltsteen of dikke boomtakken moeten de huisjes beschermen tegen ongenodigde bezoekers. De straatjes zijn smal. Anders dan bij de Dorze is dit dorp geen toneelstuk, maar real life.
De Konso bevolking bestaat uit 300.000 mensen die verdeeld zijn over 41 dorpen. Ieder dorp heeft zijn eigen clans. Het hoofd van de clan woont vreemd genoeg niet in het dorp. Welk geloof iemand uit Konso aanhangt is niet van belang. Ze zijn hier vrij in net zoals ze vrij zijn in de keuze van een vrouw. Wel moet de vrouw uit een ander dorp komen. Er moet wel een bruidsschat meegegeven niet alleen aan de vader maar ook de andere familieleden moeten betaald.
Wanneer men wil trouwen moet men een proef doen. De proef is een hele zware steen boven het hoofd moeten houden en achterlangs laten vallen. Een aantal van ons hebben het zonder succes geprobeerd. Alleen de reisleider bereikte de " huwelijkse " status
Na het trouwen woont het bruidspaar 3 maanden in de bruidsuite. Wanneer de vrouw na 2 jaar nog niet zwanger is dan mag de man op zoek gaan naar een nieuwe vrouw, maar hij mag niet scheiden van zijn eerste vrouw. Het is tevens toegestaan met meerdere vrouwen trouwen.
Bij overlijden zijn er regels die vergelijkbaar zijn met de regels die we zien bij Marokkanen.
Indien vader overlijdt dan erven zijn zoons. Indien er geen zoon is gaat de erfenis naar zijn broer. Ook wordt van de broer verwacht dat hij dan de zorg van de vrouw en de kinderen van zijn broer overneemt. Dochters kunnen dus niet erven evenals de vrouw.
Wanneer een leider van de clan sterft dan wordt deze gemummificeerd. Eigenlijk beschouwt men de leider pas echt dood indien er 9 jaar, 9 maanden, 9 dagen, 9 uren, 9 minuten en 9 seconden verstreken zijn na zijn dood. Voor deze leider wordt een Waka ( houten graftotems in de vorm van een hoofd) gemaakt. Ook niet leiders kunnen een Waka krijgen. Wanneer zij een vijand hebben gedood en als bewijs zijn penis laten zien. De held krijgt dan een Waka waarbij de penis op het hoofd van de Waka wordt gezet.

Per generatie van 18 jaar wordt er een initiatieritueel gehouden waarbij alle mannen die de juiste leeftijd hebben worden ingewijd. Het aantal deelnemers aan een initiatieritueel kan wel oplopen tot 5000 deelnemers. Een metershoge generatiesteles (paal) wordt ter afsluiting van het ritueel neergezet. In de hoogte van de steles geeft men uitdrukking aan de kracht van de generatie.
Aan het aantal steles kun je dus berekenen hoe oud de clan is.
De clan beschikt over community huizen. Deze zijn bedoeld voor de jonge kinderen en wordt tevens gebruikt door de leider indien er een conflict te bespreken is.

De afspraak is gemaakt dat we kinderen vrij kunnen fotograferen, maar dat indien we van volwassenen foto's willen maken we hiervoor toestemming moeten vragen. Meestal vraagt men hiervoor dan wat geld ( ca 2 bihrr= 8 ct).
De kinderen lijken instructie gehad te hebben en rennen weg wanneer zij een camera zien.
We verlaten het dorp waarbij ons nog allerlei soevenirs worden aangeboden waaronder de Konso tv ( een kastje gemaakt van Sorghum stokjes, waar de kinderen op een stukje papier allerlei afbeeldingen op hebben getekend. Door aan de stokjes te draaien komen deze afbeeldingen ( waaronder een witte Obama in slow motion tevoorschijn)

Na het bezoek even lunchen en door naar de Fasha-markt. De markt is zeer groot en doet denken aan een kleurige koningsmarkt. Iedereen heeft zijn waar neergelegd op een kleedje. Er zijn zelfs naaimachines aanwezig zodat men ter plekke een rokje gemaakt kan worden
Wat er verkocht wordt? Lappen stof, kleding, plastic schoenen, graan, zeep, rietsuiker etc. Ook zien we het ouderwetse handje klap bij de onderhandelingen over de verkoop van een geit. En de geit kan ook ter plekke voor je "schoongemaakt" worden.
Op ons bezoek wordt wisselend gereageerd. Camera' s daar zijn ze niet zo van gediend.
Aan het einde van de markt komt de alcohol op tafel. Niet zo'n leuk gezicht.

We besluiten de markt de verlaten en naar "New York" te gaan. New York is een majestueuze roestvorming kloof met grillige, door erosie gevormde pieken. Met een beetje fantasie kun je hier een skyline van New York in zien.
Er kan ook nog een wandeling gemaakt. Met de wandeling loopt door de roestvorming kloof heen waarbij je eerst 800 meter daalt om deze 800 meter later weer naar boven te moeten klimmen. De zwaarte valt erg mee.

Rond zes uur zijn weer bij het hotel waar een heerlijk buffet wacht en een lekker biertje